Waarom moet je (soms) uit je comfort zone? Waarom moet je (soms) grenzen verleggen? Je kan natuurlijk iedere dag opstaan en gewoon de dag beleven als iedere andere dag. Al snel zal het een sleur worden, en zal er geen uitdaging meer in je leven zijn. Als je af en toe uit je comfort zone stapt lijkt het de keer daarop ook wel weer iets makkelijker te gaan. Vandaag was weer zo’n dag…. ik zag er al een aantal dagen tegen op. Vandaag zouden we weer obstakels gaan trainen in Noordwijk. Het is een super gaaf parcours met heel veel obstakels. Er wordt nog steeds van alles bij gebouwd, dus het blijft altijd vernieuwend! Vorige maand was ik ook geweest. Deze keer leek het toch wel of sommige obstakels makkelijker gingen. We trainen hier ook wel op techniek, misschien zat die techniek er nu toch wel iets beter in. Vandaag heb ik toch weer nieuwe dingen en hogere obstakels gedaan dan de vorige keer. Ik heb heel erg hoogte vrees, en bedenk me als ik bezig ben hoe ik er van af kan vallen of gewoon zou kunnen struikelen. Niet echt de juiste tactiek, maar ik krijg het niet uit mijn hoofd. Maar als ik dan toch weer iets gedaan heb geeft dat een voldaan en trots gevoel! Ik heb nu ook het idee dat ik minder spierpijn en blauwe plekken heb dan vorige maand. Zal ik nu dan toch beter getraind begonnen zijn aan deze training?
Buiten je comfort zone kan je groeien. Je zal buiten je comfort zone moeten treden om je doel te behalen. Wat voelt dat goed als je buiten je comfort zone bent gegaan!
Vandaag lijk ik weer wat meer vertrouwen te hebben in de Strong Viking van 19 mei.
-EvO
tussen de N11 en Hazerswoude). In de buurt van de N11 stelde ik de route bij, (misschien lag er onder de bomen geen sneeuw). Dus lekker langs de N11 richting het Archeon. Het was zeker niet minder gaan sneeuwen. De lucht was nog donkerder en er stond een stevige wind, welke ik flink tegen had. Ik was warm aangekleed, maar ondanks dat was het toch koud. Gelukkig had ik in het begin al wat foto’s gemaakt (mijn batterij was na 15 minuten al leeg). Het lopen ging super, ik voelde me sterk, ik was 1 met de elementen! Het was echt super gaaf!
Woensdag had ik weer een mooi evenement in mijn agenda staan. We zouden met een hele groep (ongeveer 70 man) gaan hardlopen in Bergschenhoek. Het is een training voor de “petzl night trail” die we in februari gaan lopen. De sneeuw in Berschenhoek had ondertussen plaats gemaakt voor water en modder. We liepen in 2 groepen, een snelle groep en een langzame groep… Ik wist al in welke groep ik zou starten, de langzame groep. We gingen van start; ohhh wat ging deze groep snel! Dat ga ik nooit een uur volhouden, dacht ik. Nou ja toch maar gewoon door gaan.